سفیر انتظار - Safir Entezar

محدّث باشید تا هدایت یابیدنه مجتهد باشید که ضلالت یابیدوَ قَالَ أَيَّتُهَا اَلْعِصَابَةُ اَلْحَافِظُ اَللَّهُ لَهُمْ أَمْرَهُمْ عَلَيْكُمْ بِآثَارِ رَسُولِ اَللَّهِ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) وَ سُنَّتِهِ وَ آثَارِ اَلْأَئِمَّةِ اَلْهُدَاةِ مِنْ أَهْلِ بَيْتِ رَسُولِ اَللَّهِ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) مِنْ بَعْدِهِ وَ سُنَّتِهِمْ فَإِنَّهُ مَنْ أَخَذَ بِذَلِكَ فَقَدِ اِهْتَدَى وَ مَنْ تَرَكَ ذَلِكَ وَ رَغِبَ عَنْهُ ضَلَّ لِأَنَّهُمْ هُمُ اَلَّذِينَ أَمَرَ اَللَّهُ بِطَاعَتِهِمْ وَ وَلاَيَتِهِمْ وَ قَدْ قَالَ أَبُونَا رَسُولُ اَللَّهِ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) اَلْمُدَاوَمَةُ عَلَى اَلْعَمَلِ فِي اِتِّبَاعِ اَلْآثَارِ وَ اَلسُّنَنِ وَ إِنْ قَلَّ أَرْضَى لِلَّهِ وَ أَنْفَعُ عِنْدَهُ فِي اَلْعَاقِبَةِ مِنَ اَلاِجْتِهَادِ فِي اَلْبِدَعِ وَ اِتِّبَاعِ اَلْأَهْوَاءِ أَلاَ إِنَّ اِتِّبَاعَ اَلْأَهْوَاءِ وَ اِتِّبَاعَ اَلْبِدَعِ بِغَيْرِ هُدًى مِنَ اَللَّهِ ضَلاَلٌ وَ كُلُّ ضَلاَلَةٍ بِدْعَةٌ وَ كُلُّ بِدْعَةٍ فِي اَلنَّارِ وَ لَنْ يُنَالَ شَيْءٌ مِنَ اَلْخَيْرِ عِنْدَ اَللَّهِ إِلاَّ بِطَاعَتِهِ وَ اَلصَّبْرِ وَ اَلرِّضَا لِأَنَّ اَلصَّبْرَ وَ اَلرِّضَا مِنْ طَاعَةِ اَللَّهِ‌منبع:کافی: جلد ۸ ، صفحه ۲.حضرت مولانا امام جعفر صادق (علیه السّلام) فرمودند:اى گروهى كه خداوند نگهبان كارشان هست [بعد از رسول الله (صلواة الله علیه و آله)] بر شما باد به آثار [احادیث] رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) و سنّت او و آثار [احادیث] ائمه هدایت‌گر [معصوم] از خاندان رسول الله و بر [پيروى از] سنّت ايشانكههر كس به اینها [آثار و احادیث و سُنّت‌های اهلبیت (علیهم السّلام)] سفیر انتظار - Safir Entezar...

ای جابر! ملازم خانه‌ات باش و دست و پائی نجنبان ، تا زمانیکه علاماتی را که می‌گویم ، مشاهده کنی ...أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ هَؤُلاَءِ اَلرِّجَالِ اَلْأَرْبَعَةِ عَنِ اِبْنِ مَحْبُوبٍ وَ أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ اَلْكُلَيْنِيُّ أَبُو جَعْفَرٍ قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ أَبِيهِ قَالَ وَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عِمْرَانَ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى قَالَ وَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ وَ غَيْرُهُ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ جَمِيعاً عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ قَالَ وَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اَلْوَاحِدِ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ اَلْمَوْصِلِيُّ عَنْ أَبِي عَلِيٍّ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي نَاشِرٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ هِلاَلٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ أَبِي اَلْمِقْدَامِ عَنْ جَابِرِ بْنِ يَزِيدَ اَلْجُعْفِيِّ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ اَلْبَاقِرُ (عَلَيْهِ السَّلاَمُ): يَا جَابِرُ اِلْزَمِ اَلْأَرْضَ وَ لاَ تُحَرِّكْ يَداً وَ لاَ رِجْلاً حَتَّى تَرَى عَلاَمَاتٍ أَذْكُرُهَا لَكَ إِنْ أَدْرَكْتَهَا أَوَّلُهَا اِخْتِلاَفُ بَنِي اَلْعَبَّاسِ وَ مَا أَرَاكَ تُدْرِكُ ذَلِكَ وَ لَكِنْ حَدِّثْ بِهِ مَنْ بَعْدِي عَنِّي وَ مُنَادٍ يُنَادِي مِنَ اَلسَّمَاءِ وَ يَجِيئُكُمُ اَلصَّوْتُ مِنْ نَاحِيَةِ دِمَشْقَ بِالْفَتْحِ وَ تُخْسَفُ قَرْيَةٌ مِنْ قُرَى اَلشَّامِ تُسَمَّى اَلْجَابِيَةَ وَ تَسْقُطُ طَائِفَةٌ مِنْ مَسْجِدِ دِمَشْقَ اَلْأَيْمَنِ وَ مَارِقَةٌ تَمْرُقُ مِنْ نَاحِيَةِ اَلتُّرْكِ وَ يَعْقُبُهَا هَرْجُ اَلرُّومِ وَ سَيُقْبِلُ إِخْوَانُ سفیر انتظار - Safir Entezar...

جابر بن یزید جعفی گفت: چون خلافت به بنی امیه (لعنة الله علیهم) رسید، خونهای محترمی را ریختند و هزار ماه امیرالمؤمنین (علیه السّلام) را روی منبر لعنت کردند و از او بیزاری جستند ؛ و شروع به پنهانی کشتن شیعیان در هر شهر کردند و بنیاد زندگی آنها را بر باد دادند و برای رسیدن به پشیز بی‌ارزش دنیا، مردم را در هر دیاری وحشت زده کردند. هر کس که امیرالمؤمنین (علیه السلام) را لعنت نمی‌کرد و از او بیزاری نمی‌جست ، هر کسی که بود ، او را می‌کشتند.جابر بن یزید جعفی گفت: از بنی امیه (لعنة الله علیهم) و پیروان آنها به امام مبین زین العابدین سید الزهاد و خلیفة الله علی العباد علی بن الحسین (علیهما السّلام) شکایت کردم و گفتم: یابن رسول الله! ما را در هر گوشه و کنار می‌کشند و از بیخ و بن برمی‌کنند و آشکارا مولای ما امیرالمؤمنین (علیه السلام) را بر روی منبرها و مناره‌ها و بازار و کوچه‌ها لعنت می‌کنند و از او بیزاری می‌جویند ، تا آنجا که در مسجد پیامبر (صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم) جمع می‌شوند و آشکارا علی (علیه السلام) را لعنت می‌کنند. یک نفر اینکار را منع نمی‌کند و اظهار ناراحتی نمی‌نماید. اگر یکی از ما انکار کند، همه بر او حمله می‌کنند و می‌گویند این رافضی و ابوترابی است و او را پیش فرمانروای خود می‌برند و مدعی می‌شوند که این شخص ابوتراب را به نیکی یاد کرده ، پس او را می‌زنند و زندانی می‌کنند و بعد او را می‌کشند.امام (علیه السّلام) که این سخنان را از من شنید ، نگاهش را به آسمان دوخت و گفت: خدایا منزهی! مولای ما چقدر حلم تو زیاد است و بلند مرتبه‌ای در شکیبائی و برتر است قدرت تو.خدایا! آنچنان بندگان خود را مهلت داده‌ای که آنها گمان می‌کنند همیشه مهلت دارند، تمام این جریان‌ها در دیدگاه تو است، ق سفیر انتظار - Safir Entezar...